Suskunum bu gece Yakamozlar gibi suskun Patiska gibi unutulmuş, Pazen gibi itilmişim. Dövende ezilmiş Değirmen taşına çekilmiş Bir ben varım, Bir de buğday tanesi. Bulutlar kadar şekilsiz Şiirler kadar anlamlıyım bu gece Bir ben varım Bir de Kafkas türküleri Yıldızlar duacı, Yunuslar hüzünlü Bir ben varım Bir de hışırtılı dalgalar. Yılda bir haftayı bekleyen İnanç* gibiyim, Kardelen kadar yalnız Ve zirvedeyim Bir testi ayran uyutmaz beni Serdarbulak’ta dağ keçisi İshakpaşa’da minare gölgesiyim Bakarım yüceden Geçmiş vadilere Ne türküler kalmış, Ne de Kafkas kızları Bir ben varım Bir de bam teli Erciyes fısıldaşır Nemrut’la Ağrı’yla Bir ninni bekler Kafdağı’nın ardından Yanık bir türkü Nahçıvan’dan, Karabağ’dan Çeçen gelinlerin ağıtları Ta derinlerden İlik ilik işler gönlüme Bir ben kalmışım, Bir de türküler bu gece. Hayrettin POLAT - 2004 * İNANÇ, zeka yaşı takvim yaşıyla eşit olmayan bir delikanlıdır. O her yıl Kocaali'deki bir haftalık izci kampını hasretle bekler. Onu hayata bağlayan sadece izci kamplarıdır.
