Kaplumbağanın sırtında gördüm Çanakkale’yi Kabuğunda çatlaklar, şarapnel parçaları, Bir çınarın dibinde ağır aksak yürüyordu. Sırtında öylesine ağır bir yük taşıyordu ki, Canlı bir tarih yürüyordu adeta. Destan destan Anadolu’m kokuyordu, Ninemin gözyaşı nem nem işlemişti kabuğuna. Kaplumbağanın sırtında gördüm yeleli aslanları, Henüz kaşı kadar terlememiş bıyıkları. Kaplumbağanın sırtında gördüm kızları, kızanları; Bir testi ayranla cepheden cepheye koşanları. Kaplumbağanın sırtında gördüm haykıranları: “Sağ kolumu kaybettimse sol kolum var.” deyip Kargalara vasiyetini yazdıranları. Sordum: - Halin nedir böyle, Çok mu yaşlısın söyle? Bir sohbettir başladı O söyledi, ben dinledim: -Hey oğul, hem yaşlı hem de yorgunum; Irak yoldan, uzun zamandan gelirim. - Nerden ne zamandan gelirsin? Ömrün uzun ki bunu söylersin, Anlarım ki bir dinleyen istersin. - Sırtıma iyi bak, Bak da gözünde canlansın anlattıklarım: Sabahın ilk ışıkları boğazın üstünde… Pembeler, maviler, yeşiller parıldıyordu. Büyük bir gürültü yürekleri hoplattı. Gök gürlemedi, ne ola ki acaba?! Her yeri alev almış, toz sarmış Koca koca demirlerden ateş yağdı üstüme Bak, şu sağ yanımdaki şarapneli görüyor musun? Kaplumbağanın sırtında gördüm Gelibolu’yu… Alev alev yanmakta her yer Bebelerin çığlıkları çınlıyor kulaklarımda. Kaplumbağanın sırtında gördüm Kocaçimen’i Mustafa Kemâl, siperden çıkarıyor neferleri, Üç adım ileride düşman kefereleri, Yürümüyorlar, uçuyorlar sanki Türk erleri ! “Allah Allah” nidaları inletiyor gökleri, Bir elde Kur’an, dillerinde ezan, Bir sel olmuş akıyor ölümüne! Bu toprak neden kırmızı sanki?! Şahadet fışkırıyor inan ki! Bayrak olmuş yükseliyor göndere, Biri düşürüyor biri kapıyor, düşürmüyor yere… Kaplumbağanın sırtında gördüm Sebd-ül Bahir’i Yahya Çavuş bir orduya gem vurmuş Beş on yiğit ile elele. Denizleri mavi bilirdim Bu deniz neden kızıl ki?! Gözlerim doluyor yavaş yavaş. Lokmalar… Lokmalar düğümlenir oldu boğazımda… Rahat uyuyun yiğitler Rahat uyuyun yurdun bağrında… Kaplumbağanın sırtında gördüm talebeleri, Altı körpe kuzu gelmişler bir araya Altı yüce dağ oluvermiş, saldırıyor düşmana… Bir türkü tutturmuşlar yer gök inliyor: “Bu toprağı Türk’ün kanı yoğurdu Anam beni bugün için doğurdu.” Altı değil altmış milyon sanki Kalem değil ellerindeki kurtuluş meş’alesi. Mevzîlerin üstünden kanatlanıyor Silahlar kırılıyor göğüslerinde Türküyle koşuyorlar ölüme Altı yiğit tebessümle içiyorlar şerbeti, Altısı birden kavuşuyor şahadete; Ardınca açılıyor cennet kapıları altı talebe yiğide… Kaplumbağanın sırtında gördüm merhameti, Cephelerin arası sekiz adım var, yok. Bir İngiliz nefer yaralanmış, yatıyor. Mermiler sinek uçurmuyor havada, Bir feryat koptu her yanda Neler oluyor öyle? Biri siperden çıkmış gidiyor, neferin üstüne Kimse nefes almıyor Dünya mı durdu yoksa ?!!! Kefeni sırtında bir yiğit omuzladı neferi, Kalpler yuvalarından fırlarcasına atıyor Gözler tetikte çakmak çakmak bakıyor. Öylesine sessizlik var ki kuşları kıskandırır. Yürümeye başladı silahsız yiğit düşman siperine, Yerine yatırdı, binbir bakış arasında Sırtını döndü, uzandı, silahını aldı Merhametiyle yükseltti yüce vatanı… Kaplumbağanın sırtında gördüm GAZİLERİ Kaplumbağanın sırtında gördüm ŞEHİTLERİ Kaplumbağanın sırtında gördüm ANADOLU’YU Kaplumbağanın sırtında gördüm Bayrak bayrak kokan yurdumu !... Ruhunuz şad olsun. 2001- Kocaali Sevgi Kampı Hayrettin POLAT
Hayrettin POLAT
Hayat, hatırda kalmak kadar değerli…