Kaplumbağanın sırtında gördüm Çanakkale’yi
Kabuğunda çatlaklar, şarapnel parçaları,
Bir çınarın dibinde ağır aksak yürüyordu.
Sırtında öylesine ağır bir yük taşıyordu ki,
Canlı bir tarih yürüyordu adeta.
Destan destan Anadolu’m kokuyordu,
Ninemin gözyaşı nem nem işlemişti kabuğuna.
Kaplumbağanın sırtında gördüm yeleli aslanları,
Henüz kaşı kadar terlememiş bıyıkları.
Kaplumbağanın sırtında gördüm kızları, kızanları;
Bir testi ayranla cepheden cepheye koşanları.
Kaplumbağanın sırtında gördüm haykıranları:
“Sağ kolumu kaybettimse sol kolum var.” deyip
Kargalara vasiyetini yazdıranları.
Sordum:
- Halin nedir böyle,
Çok mu yaşlısın söyle?
Bir sohbettir başladı
O söyledi, ben dinledim:
-Hey oğul, hem yaşlı hem de yorgunum;
Irak yoldan, uzun zamandan gelirim.
- Nerden ne zamandan gelirsin?
Ömrün uzun ki bunu söylersin,
Anlarım ki bir dinleyen istersin.
- Sırtıma iyi bak,
Bak da gözünde canlansın anlattıklarım:
Sabahın ilk ışıkları boğazın üstünde…
Pembeler, maviler, yeşiller parıldıyordu.
Büyük bir gürültü yürekleri hoplattı.
Gök gürlemedi, ne ola ki acaba?!
Her yeri alev almış, toz sarmış
Koca koca demirlerden ateş yağdı üstüme
Bak, şu sağ yanımdaki şarapneli görüyor musun?
Kaplumbağanın sırtında gördüm Gelibolu’yu…
Alev alev yanmakta her yer
Bebelerin çığlıkları çınlıyor kulaklarımda.
Kaplumbağanın sırtında gördüm Kocaçimen’i
Mustafa Kemâl, siperden çıkarıyor neferleri,
Üç adım ileride düşman kefereleri,
Yürümüyorlar, uçuyorlar sanki Türk erleri !
“Allah Allah” nidaları inletiyor gökleri,
Bir elde Kur’an, dillerinde ezan,
Bir sel olmuş akıyor ölümüne!
Bu toprak neden kırmızı sanki?!
Şahadet fışkırıyor inan ki!
Bayrak olmuş yükseliyor göndere,
Biri düşürüyor biri kapıyor, düşürmüyor yere…
Kaplumbağanın sırtında gördüm Sebd-ül Bahir’i
Yahya Çavuş bir orduya gem vurmuş
Beş on yiğit ile elele.
Denizleri mavi bilirdim
Bu deniz neden kızıl ki?!
Gözlerim doluyor yavaş yavaş.
Lokmalar…
Lokmalar düğümlenir oldu boğazımda…
Rahat uyuyun yiğitler
Rahat uyuyun yurdun bağrında…
Kaplumbağanın sırtında gördüm talebeleri,
Altı körpe kuzu gelmişler bir araya
Altı yüce dağ oluvermiş, saldırıyor düşmana…
Bir türkü tutturmuşlar yer gök inliyor:
“Bu toprağı Türk’ün kanı yoğurdu
Anam beni bugün için doğurdu.”
Altı değil altmış milyon sanki
Kalem değil ellerindeki kurtuluş meş’alesi.
Mevzîlerin üstünden kanatlanıyor
Silahlar kırılıyor göğüslerinde
Türküyle koşuyorlar ölüme
Altı yiğit tebessümle içiyorlar şerbeti,
Altısı birden kavuşuyor şahadete;
Ardınca açılıyor cennet kapıları altı talebe yiğide…
Kaplumbağanın sırtında gördüm merhameti,
Cephelerin arası sekiz adım var, yok.
Bir İngiliz nefer yaralanmış, yatıyor.
Mermiler sinek uçurmuyor havada,
Bir feryat koptu her yanda
Neler oluyor öyle?
Biri siperden çıkmış gidiyor, neferin üstüne
Kimse nefes almıyor
Dünya mı durdu yoksa ?!!!
Kefeni sırtında bir yiğit omuzladı neferi,
Kalpler yuvalarından fırlarcasına atıyor
Gözler tetikte çakmak çakmak bakıyor.
Öylesine sessizlik var ki kuşları kıskandırır.
Yürümeye başladı silahsız yiğit düşman siperine,
Yerine yatırdı, binbir bakış arasında
Sırtını döndü, uzandı, silahını aldı
Merhametiyle yükseltti yüce vatanı…
Kaplumbağanın sırtında gördüm GAZİLERİ
Kaplumbağanın sırtında gördüm ŞEHİTLERİ
Kaplumbağanın sırtında gördüm ANADOLU’YU
Kaplumbağanın sırtında gördüm
Bayrak bayrak kokan yurdumu !...
Ruhunuz şad olsun.
2001- Kocaali Sevgi Kampı
Hayrettin POLAT
